عکاسی پرتره که یکی از جذابترین بخشهای عکاسی حرفهای محسوب میشود، نیازمند مهارتهایی است که در این مقاله میتوانید از آنها آگاه شوید.
تصاویر حرفهای پرتره یکی از جذابترین نوع عکسهای ثبت شده به وسیلهی دوربینها است. یک عکس پرترهی عالی میتواند حتی به مدت چندین دهه، خاطرهی کل زندگی یک فرد یا صرفا لحظهی به خصوصی از آن را ماندگار کند. تفاوت بین یک تصویر فوری (Snapshot) با یک عکس پرترهی حرفهای، بسیار کم است. ثبت چنین عکسی فقط نیازمند اندکی تفکر است ما را همراهی کنید.
عوامل بهتر شدن عکس پرتره
عکس پرتره صرفا در مورد یک شخص است. در تصویر پرتره، عکاسی از پیشانی تا زیر چانهی فرد یا همان ثبت یک هِد شات بسته (Tight Head Shot) و محیطِ ثبت یک پرتره اهمیتی ندارد. همهی این موارد مربوط به موضوع تصویر پرتره هستند. با در نظر گرفتن این موضوع میخواهیم عوامل بهتر شدن یک تصویر پرتره را بیان کنیم.
یک پرتره خوب، توجهات را به موضوع تصویر جلب میکند. این امر به طور معمول از طریق ترکیب کردن عمق میدان کم، ترکیب هنری، رنگ و میزان روشنایی به دست میآید. هنگامی که این عوامل با هم به خوبی ترکیب شوند، به محض مشاهدهی تصویر پرتره به وسیلهی یک بیننده، چشمان شخص بلافاصله موضوع را درک خواهد کرد. مورد بعدی اینکه یک عکس پرترهی حرفهای، مواردی را در مورد موضوع به بیننده منتقل میکند. این موضوع میتواند دربارهی شخصیت فرد موجود در تصویر یا زندگی آن باشد. تصویر پرترهای که بیننده را از چیزی آگاه میکند و مفهوم خاصی را به آن منتقل میکند، یک پرترهی حرفهای تلقی خواهد کرد. بهترین عکاسهای پرتره، قادر به ارائهی داستان در یک تصویر منفرد هستند. غیر از دو مورد اصلی یاد شده، عوامل کوچک دیگری هم برای بهتر شدن یک تصویر پرتره وجود دارد که برای دستیابی به آنها باید کمی خلاقیت به خرج داد.
نکات فنی
برای ثبت عکس پرتره نیازی به لنز اختصاصی نیست. با این حال لنزهای پرترهی ویژهای وجود دارد که تصاویر خیره کنندهای از افراد ثبت میکند. این نوع از لنزها دارای دریچهی دیافراگم عریض با حداقل ضریب f/2.0 (بخوانید اِف ۲) هستند و محدودهی فاصلهی کانونی آنها معمولا بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیمتر قرار دارد. ضریب اِف به صورت ریاضی، نسبت فاصلهی کانونی به قطر دریچهی دیافراگم بوده که نشان دهندهی اندازهی بزرگی دریچه است. هرچه این ضریب بزرگتر باشد، اندازهی دریچهی دیافراگم کوچکتر خواهد بود. فاصله بین مرکز نوری لنز تا حسگر دوربین در حالتی که میزان فوکوس روی بینهایت تنظیم شده باشد، فاصلهی کانونی نام دارد.